درس‌هایی از یک بحران

امروز که دارم این مطلب را به‌عنوان آخرین مقاله در سال ۹۸ می‌نویسم، متأسفانه همه شهرهای کشور عزیزمان و تقریباً تمام کشورهای دنیا با بیماری مهلکی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. چون این مطلب سال‌های بعد هم توسط افرادی مطالعه می‌شود و ممکن است یادآور خاطرات تلخی از این دوران باشد،‌ از بیان جزئیات این بیماری خودداری می‌کنم اما هدف من این است که درس‌هایی که از این شرایط بحرانی می‌توان گرفت را موردبررسی قرار دهم تا بتوانیم این درس‌ها را در زندگی بکار ببندیم وزندگی بهتری داشته باشیم.

اقدام در لحظه

اولین و بزرگ‌ترین درسی که از این بحران می‌شود گرفت این است که باید در لحظه اقدام کرد. دقیقاً همین لحظه‌ای که در آن قرار داریم، بهترین زمان برای انجام کارها است. شاید تا قبل از این بحران فکر می‌کردیم که صبر کنیم تا بهترین لحظه برسد اما ناگهان مجبور شدیم که همه‌چیز را رها کنیم و برای نجات جان و حفظ سلامتی خود و اطرافیانمان، در قرنطینه خانگی بمانیم. در یک‌لحظه همه‌چیز متوقف شد. تمام برنامه‌هایی که طراحی کرده بودیم و به خاطر رسیدن بهترین زمان به تعویق انداخته بودیم، حالا باید فراموش می‌کردیم چون امکان انجامشان نبود.

می‌شود این درس بزرگ را این‌گونه بیان کرد:

شرایط غیرقابل‌پیش‌بینی

گاهی ممکن است برای شروع کارها منتظر موقعیتی باشیم که همه‌چیز عالی باشد و سعی می‌کنیم که موقعیت عالی را فراهم کنیم. کنترل همه‌چیز را به دست بگیریم و برای انجام کارها،‌ فضا را مساعد می‌کنیم؛ اما در کمال ناباوری شرایطی پیش می‌آید که کنترل همه‌چیز از دست ما خارج می‌شود و چون درگذشته عادت کردیم فقط زمانی اقدام کنیم که همه‌چیز تحت کنترل است، در شرایط بحران بیش‌ازحد دچار استرس می‌شویم و توان انجام کارها را نداریم.

همیشه یک‌چیزی می‌شود

دقت کردید؟ وقتی شروع کاری را به زمانی موکول می‌کنیم مثلاً می‌گوییم از شنبه شروع به ورزش کردن می‌کنم یا از ماه آینده برای ارتقاء کاری خود تلاش می‌کنم و … یک اتفاقی می‌افتد که نمی‌توانیم سر موعد مقرر شروع به اقدام کنیم و همین شروع نکردن سر موقع باعث می‌شود که کلاً هدف را رها کنیم و یا به بعد موکول کنیم. همان‌طور که گفتم این لحظه بهترین زمان برای انجام کارها است. نیازی نیست حتماً شنبه شود که ورزش را شروع کنیم. می‌توانیم از سه‌شنبه هم ورزش کنیم. حتماً نباید با شروع ماه جدید تصمیمی را عملی کنیم. حتی در انتهای ماه هم می‌شود شروع کرد. اگر الآن شروع نکنیم ممکن است اتفاقی بیفتد که چندین ماه درگیر آن باشیم و از برنامه خود خیلی عقب بمانیم.

چقدر وقت هدر می‌دهیم

یکی دیگر از درس‌هایی که از شرایط بحرانی می‌شود گرفت این است که وقتی ریتم زندگی کند می‌شود و ما فرصت بیشتری داریم که به کارها و رفتارهای خود توجه کنیم متوجه می‌شویم که چقدر زمان مهم در شبانه‌روز، هفته و ماه وجود دارد که ما صرف کارهای بیهوده می‌کنیم و بعضی وقت‌ها حجم این زمان هدررفته بسیار زیاد است که می‌توان از آن برای انجام کارهای مهم‌تر استفاده کرد. همیشه باید این بررسی را در زندگی داشته باشیم و اگر زمانی را هدر می‌دهیم جلوی آن را بگیریم و از وقتمان در راستای اهدافمان استفاده کنیم.

استراحت بدون فعالیت لذت ندارد

همیشه به دنبال زمانی هستیم که کارها و مسئولیت‌ها را کم کنیم و به استراحت بپردازیم، اما وقتی‌که در شرایط بحران در قرنطینه خانگی هستیم، به‌طور طبیعی میزان فعالیت ما کم می‌شود و در جمع خانواده و در خانه به استراحت می‌پردازیم؛ اما رفته‌رفته به این نتیجه می‌رسیم که استراحت بدون کار لذتی ندارد و زمانی استراحت لذت‌بخش است که بعد از انجام کار سنگین و مهمی به دست بیاید، مانند استراحت بعد از یک پیاده‌روی طولانی در کوه.

امیدوارم وقتی‌که دارید این مقاله را می‌خوانید، بحران بزرگ در سراسر دنیا تمام‌شده باشد و امیدوارم این اتفاق خیلی زود هم افتاده باشد.

شاید شما هم به‌عنوان خواننده این مطلب درس‌هایی از این بحران گرفته باشید، می‌توانید آن‌ها را با ما در میان بگذارید تا همگی از این تهدیدی که به وجود آمده بهترین برداشت را داشته باشیم و با کوله باری پر از این بحران عبور کنیم.

کیارش کاظمی

مدرس، مشاور، کُچ (مربی)