یکی از مشکلاتی که برای انجام کارها و رسیدن به اهداف در مسیرموفقیت پیش میآید، انجام نشدن کارهای برنامهریزیشده است.
همانطور که میدانیم، برنامهریزی مهمترین قدم برای رسیدن به اهداف است و امروزه اکثر کسانی که میخواهند به موفقیتی دست پیدا کنند، خوب میدانند که باید برنامهریزی داشته باشند.
این برنامهریزی بهصورت کوتاهمدت (روزانه) و بلندمدت ماهانه یا سالانه انجام میشود. معمولاً برای بهتر اجراشدن این برنامههای طراحیشده، یک لیست کارهای روزانه طراحی میشود و در آن لیست فعالیتهایی که قرار است طی یک روز انجام شود، مشخص میگردد و پس از انجام، هرکدام از این لیست خطخورده و حذف میشوند.
اما شاید عجیب باشد بااینکه اهداف بهخوبی مشخصشدهاند و برنامهریزی نیز بهدقت صورت گرفته و لیست کارهای روزانه نیز بهخوبی طراحیشده است، عدهای از افراد در انجام کارهای روزانه دچار مشکل هستند و فعالیتهایی که انجامنشده است را از یک روز، بهروز بعد و از یک برنامه به برنامه بعدی موکول میکنند.
قبل از اینکه ادامه این مقاله را بخوانید، به نظر شما دلیل این مشکل چیست؟
زمانی که ما برنامهریزی انجام میدهیم، فقط به روی انجام کارها تمرکز داریم و با توجه به آن، لیست کارهای روزانه را نیز بر اساس انجام یک فعالیت یا اتمام یک پروژه طراحی میکنیم و متأسفانه مهمترین رکن یک برنامهریزی و نیاز اولیه آن را فراموش میکنیم.
تمرکز ما در تهیه لیست کارهای روزانه بر روی خروجی و بهاصطلاح محصول نهایی است، حال برای اینکه محصول نهایی و خروجی فعالیت ما نتیجه مطلوبی داشته باشد، ما باید به مواد ورودی نیز توجه داشته باشیم.
مهمترین ماده ورودی و رکن اصلی در برنامهریزی و در لیست کارهای روزانه، زمان است. منظور از زمان در اینجا، زمان انجام یک فعالیت یا یک کار است. زمان پارامتری است که اگر در برنامهریزی یا طراحی لیست کارهای روزانه در نظر گرفته نشود، باعث میشود که ما نتوانیم کارها را به پایان برسانیم و درنتیجه در انتهای روز احساس شکست و ناامیدی از انجام کار را داریم و مجبوریم آن کار یا فعالیت بهروز بعد یا برنامه دیگری موکول کنیم. این روند باعث میشود که کارهای نیمه رهاشده یا ناتمام ما زیاد شوند و بر روی کل برنامهریزی تأثیر گذاشته و روند پیشرفت ما را به تأخیر میاندازد.
معمولاً بیشتر افراد تخمین درستی از زمان موردنیاز برای انجام کارها ندارند. برای همین این زمان را یا در نظر نمیگیرند و یا آنقدر نامتناسب در نظر میگیرند که فعالیتها ناتمام میماند. برای همین اولین گام برای رفع این مشکل این است که ما در تخمین زمان موردنیاز برای انجام کارها مهارت داشته باشیم. این مهارت نیز با استفاده از تجربیات قبلی خودمان یا سایرین به دست میآید، البته کمک گرفتن از یک مربی (کُچ) یا مشاور نیز میتواند به اصلاح روند تخمین زمان مناسب برای انجام کارها بیانجامد.
گام بعدی این است که ما برنامهریزی که انجام میدهیم و در لیست کارهای روزانهای که طراحی میکنیم، ستون و جدولی برای زمان تخمینی انجام کارها نیز در نظر بگیریم و این زمان تخمین زدهشده را در آن بنویسم و طبق این زمان، فعالیتها را انجام دهیم.
و در گام آخر هنگام برنامهریزی و تهیه لیست کارهای روزانه، به یاد داشته باشیم که ما توان و انرژی و زمان محدودی در اختیارداریم و متناسب با این پارامترها اقدام به برنامهریزی کنیم و انتظار زیادی از سطح توانایی، انرژی و زمان را نداشته باشیم.
با این گامها مطمئناً لیست کارهای روزانه ما بهخوبی طراحی خواهد شد و از آن مهمتر در اجرا نیز به مشکلی بر نخواهیم خورد و انجام کارها با توجه به این سبک برنامهریزی، باعث ایجاد حس برنده بودن و موفقیت در ما میشود.
در انتها میتوانید نمونهای از یک لیست کارهای روزانه که بهصورت اختصاصی برای اعضای ارزشمند گروه مسیرموفقیت طراحیشده است را دریافت نمایید.